A Fraction of the whole

از صبح نشستم پای شبکه‌ی ایران اینترنشنال مث این آدمایی که بحث مرگ و زندگی واسشون مطرحه، یک لحظه هم اخبار نتایج انتخابات رو از دست نمیدم ولی یچیزی که تو این چندروزه واسم ثابت شد این بود که مردم آمریکا زیاد به نظرات و عقاید سلبریتی‌هاشون اهمیت نمیدن و معمولا نظر واقعی خودشون رو تو سوشال مدیا بخاطر ترس از قضاوت و این حرفا اعلام نمیکنن و سلبریتی‌های آمریکایی هم دقیقا مثل هنرمندان ایرانی دورو هستن و به منافع خودشون فقط اهمیت میدن. تمام...

دیدی وقتی یه کاری رو درست انجام میدی چقدر حس خوبی میگیری ازش؟ اصلا روزتو میسازه. من الان تو همون حالتم. یه کاری رو دقیق و درست انجام دادم و الانم حس بهتری نسبت به خودم دارم ولی وای به حال اون روزا که هرکاری میکنی نمیشه که نمیشه...

قبل اینکه انیمه‌ی سریالی one punch man رو شروع کنم رک بگم در برابرش گارد داشتم و فکر میکردم انیمه‌‌‌ای هست مخصوص بچه‌ها ولی وقتی شروع کردم به دیدنش، تقریبا شیش هفت قسمت از فصل اول گذشته بود که دیدم نه بابا اصلا این انیمه مناسب تمام گروه های سنی هست جز بچه‌های زیر دوازده سال.

دخترای عزیز نمیدونم چی باعث میشه بر علیه جنس خودتون حرف بزنید. وقتی یه اسکول تو همین بلاگفا به خودش جرات میده که راجع به ظاهر و قیافه‌ی دخترا نظر بده و چندتا اسکول مثل خودش دورش رو بگیرن و هی هرچی مینویسه تاییدش کنن، باعث میشه من به عنوان یه دختر خونم به جوش بیاد و از خودم و جنسیتم دفاع کنم. نمیدونم اصلا چطور میتونید حرفای این نفهم رو تایید کنید و برعلیه خودتون حاشیه سازی کنید! اصلا واسه چی باید امور روزمره‌ی این شخص واستون مهم باشه که اینقدر پیگیرش باشید و این احساس رو در اون به وجود بیارید که شاید خیلی آدم مهمی‌تو این فضای وبلاگیه در صورتی که تو دنیای واقعی داره خودشو میکشه که یه دختر بهش یه نیم نگاه بیندازه.